Kıyıya Vuran Meleğe Mektup

Aşırı koşuşturmalı gündelik hayatlarımızda sert bir frene sebep olan küçük melek ... Huzurlu musun? Daha fazla zulm ,daha fazla acı daha fazla ihanet görmeden bu cehennemden kurtulduğun için ben mutluyum senin adına..Asla bilemezdin top koşturduğun sokaklardan yaka paşa koparılacağını , yarınların için ,ne olduğundan bir haber bindiğin o botu denizle geçerken ,heyecanlıydın belki de kimbilir.Küçücük kolların yetmezdi ki o dalgalara ,yetmezdi ki o koca denize.Kara vurduğunda, küçücük kalbin durduğunda ,cennet bahçendeki yeni hayatının kapısı açıldı..Biz büyükler alıştık adına dünya dediğimiz bu savaş alanına..Kanıksadık zulmü , bakıp şöyle şaşakalıp,sonra biraz lanet edip ,biraz da bela okuyup dünyayı bu hale getirenlere ,sonra devam ettik kendi gündelik kovalamacamıza...

Seni kıyda öylece yatarken gördüğümüzde bakma canımızın yandığında ,yanı başımızda yolda,durakta,sana benzer çocuklar gördüğümüzde hiçbirimiz onlara dokunmak onlarla gözgöze gelmek,yüzlerine gülümsemek bile istemiyoruz aslında..Hele ki elinde mendil varsa, bir öfkeyle bir hışımla yanlarından geçiveriyoruz.Adını bile sormuyoruz mesela...Hiç yokmuş gibi geçip gidiyoruz hızla...Korkutuğumuzdan mı dersin,yoksa kibrimizden mi ? 

Geleceğinden çalanlar kimbilir nerdeler ,hangi zalim hesaplar içindeler şimdi..Ve senin cansız bedenini kıyıya vurmuş gören bazı uygar toplumlar , senin gibi geleceğine koşanları topraklarına kabul etme kararı almışlar biliyormusun.. Savaş çığlıkları atanlar ,savaşı gördükten sonra barış demeye başlıyorlar , ne büyük iki yüzlülük değil mi? 

Meleğim sen sahipsiz değildin asla , sahibin seni çekti aldı bu geleceksizlikten, bu lanet savaştan...Meleğim sen şimdi ,sahilde koşup oynarken üstülerine bomba yağdırılan melek abilerini bul ,sarıl onlara ,cennet bahçenizi mutluluk çığlıklarınız ışıklandırsın..

Işıklar içindesin.Işık'ın içindesin.