Dış dünyadan uzakta daha mı güzel herşey ... Yani televizyonu hiç açmadığında ,internete hiç bağlanmadığında .. İşkence,insana ,hayvana ,bebeğe tecavüz ,katliam ,hayvanlara eziyet , çocuklara eziyet , hiç uğruna çıkarılmak istenen savaşlar,ülkelerinden sürgün edilen ,kaçmaya mecbur bırakılan,hiçbir şeyden haberi olmayan masum yüreklerin can verişi dalgaların arasında, çocuklarına vermek istediklerini veremeyen , bu yüzden utanan ellerini önünde bağlayıp ,hıçkırarak ağlayan koca yürekli babalar.(bir tv programında oğlunun yatak odası tv programınca dekore edilen baba ,oğlunun mutluluğunu karşısında utanarak ,elini önünde bağlayarak -suçlu gibi -- hıçkırarak ağladı ..Sanki oğluna istediği şeyi verememek utanılacak birşey miydi? Değildi ama babanın yüreği kocamandı)
Dayanamıyor insan bazen ,inanmak istemiyor değil mi. İnansa da elinden birşey gelemeyince , görmek istemeyip ,kapatıyor ekranı en kolayı...
Küçücük bir çocuğa tuvaletini yaptı diye işkence eden bir canlı ..,?! Görüntüleri bilerek isteyerek izlemedim ,kaldıramayacağımı biliyordum çünkü ,habere ilişkin bağlantıları açmaya bile cesaret edemedim ,sadece özetini okudum ,izleyenlere sordum.. Duyunca bile yüreği dayanmazken insan izlediğinde nasıl dayanabilir. Nasıl devam edebilir hayatına hiçbir şey olmamış gibi. Ettik, ediyoruz.
Korkunç bir hızla akıp gidiyor zaman ,5 ay önce nerdeydim ,nerdeydik ,şimdi nerdeyiz...Koşturarak işe git,koşturarak öğle yemeğine git,koşturarak gel ,koşturarak eve git, koşturarak yemek yap, evli olanlar için ,çocukla eşle ilgilen ,sonra uyu..
Sohbet etmeye bile vakit yok bazen ...Sahi bu acelemiz ne için ?
Müslümanın yaptığı sahte can kurtaran yeleğini alan bir müslüman başka bir müslümanın eziyetinden kaçarken yitip giden bir hayat...
Bu hayatlara " niye kaçıyorsunuz kalıp ülkenizde savaşsanıza,savaşsınlar kendi ülkelerinde canım niye göç ediyorlar ,değer mi sefil olmaya ,gidip delikanlıca ölsünler !!!! "diye yorum yapan bir garip canlı türleri ...Gördüğüne ne de duyduğuna da inanamıyor insan ..
Bu saldırganlık,bu hastalıklı ruh hallerimiz,bu nefretimiz neye kime ? Arızi hallerimizi bile meşru göstermeye çalışacak kadar bir haber miyiz kendimizden , yoksa sarhoşmuyuz içimizdeki nefretten ...
Bu kadar tahammülü zorken bugün dış dünya ,çocuklarımız nasıl bir yarında ,neyin tahammülü için savaş verecek kimbilir...
Belkide en güzeli,sığınmaktı bütün nefeslerin sahibine , mahkeme kurulduğunda ,herkes için hak sahibine verildiğinde ,sonu olmayan bir huzur ülkesi...herkese hepimize inşallah...
